معده کوبی

آدم میاد دوکلوم تو وبلاگش درد دل کنه دویست نفر بهشون برمیخوره ! اون عزیزانی که راجع بهشون گفتم از فک و فامیل مربوطه هستن و ربطی به شما نداره بخدا!!

در راستای همون تهدیدی که کردم و واقعا هم همه تحویل گرفتن آخر این هفته ای که عید هم بود دست ما رو گرفتن بردن ولایت و البته با شرط برگشت و کار دارم به جون بچه هام و اینا! البت قصدشون خیر بودها چون سه شنبه ای یه خبر ناگوار شنیده بودم که حسابی بهم ریخته بودم واسه همین خواستن منو ببرن یه هوایی بخورم . پنج شنبه اش خوب بود و حتی یه خورده هم حالم سرجاش اومد و البته روم به دیفال اینقده شکم چرانی کردیم که خودم دیگه شرمنده شده بودم . اما از اونجایی که خوبیت نداره آدم زیاد بهش خوش بگذره جمعه صبح خبر دادند که دارند نعش یکی از بستگان رو میارن واسه دفن و کلا یه دفه همه چی رنگ و روی دیگه گرفت. نمیدونم نسبتش رو چطوری توضیح بدم ولی خوب از لحاظ رفت و آمدی نزدیک محسوب میشد و قبل ازاینکه برم ولایت رفته بودم دیدنش و این شیر زن سابق که حالا مریض شده بود کلی باهام حرف زد و نصیحتم کرد و قول گرفت که دوباره برم دیدنش و من قول دادم ولی نشد که عمل کنم و اون خودش اومد دیدن ما!! حالا منم که کلا اشکام لق هستن بعد فک کن دخترای این مرحوم هم هی با صدای بلند منو صدا میکردن و هی از خاطرات و اینا صحبت میکردن , تازه عمه کوچیکه رو هم که تازگیها بیوه شده دیدم و ....... یعنی همینطوری حدودای 50 لیتر اشک ریختم . طوری که تا همین امروز هم چشام ورم دارند. یه همچین قابلیتهایی هم دارم . بعد دیگه الان خونه هستم دارم میرم سراغ کارام و دوباره وزن اضافه کردم و دوباره دارم میرم تو فاز مراعات .

اینا رو گفتم که درجریان باشید هی شرایط یه طوری میشه آدم غذاها رو بکوبونه توی معده اش!! با همین ضرب و شدت هااااا!!!